Emisje były i będą – jak zielona transformacja budownictwa może ograniczyć wpływ branży na środowisko?

Drugiego dnia konferencji Sustainable Economy Summit w samo południe rozpoczął się panel zatytułowany „Zrównoważone budownictwo i nieruchomości”. Uczestnicy dyskutowali przede wszystkim o zmniejszaniu emisyjności branży, będącej jednym z największych wytwórców CO2. Ważnym i często podkreślanym kontekstem była konieczność utrzymania konkurencyjności oraz wysokiej jakości produktów i usług.

Inicjując dyskusję, Pan Łukasz Marcinkiewicz, moderator panelu, zadał pytanie czy zrównoważone budownictwo może być konkurencyjne w kontekście nowych rozwiązań i modeli z innych stron świata?

Pan Andrzej Losor niejako odwrócił pytanie, odpowiadając, że – Tylko zrównoważone budownictwo może być konkurencyjne – w długiej perspektywie tradycyjne budowanie nie będzie mieć akceptacji społecznej, młode pokolenia po prostu nie zgodzą się na stare rozwiązania. Każdym krokiem chcemy udowadniać, że będziemy realizować ambitne cele klimatyczne, potrzebujemy tylko impulsu od głównych zamawiających.

Zdaniem eksperta, jak na razie takiego impulsu zdecydowanie brakuje. Podczas gdy już od ok. 10 lat w wielu krajach zamówienia publiczne traktowane są jako narzędzie kształtowania rynku, w Polsce wciąż zdarzają się przypadki, gdy oferta przetargowa wprost wyklucza wykorzystanie zrównoważonych rozwiązań, takich jak użycie surowca z odzyskanych materiałów.

Recykling materiałów pozostaje w naszym kraju, jak i całym regionie, kwestią wartą poprawienia.

W Europie Środkowo-Wschodniej zachłysnęliśmy się wyburzaniem bez odzysku materiałów – trzeba to zmienić, jeśli chcemy iść w kierunku zrównoważonej gospodarki. – stwierdził Pan Adam Targowski.

Pewne postępy w tym obszarze już widać, np. kruszywa z odzyskanych materiałów będą mogły być stosowane jako zamiennik produktów z nowych surowców.

Wśród dyskutantów panował konsensus co do faktu, że choć przedsiębiorcy mogą zrobić wiele na rzecz ograniczenia emisji, z uwagi na charakter branży nigdy nie uda się ich wyeliminować w całości – na przykład aż 63% emisji związanych z produkcją cementu to tzw. emisje procesowe. Eksperci zastanawiali się także, czy odbiorca końcowy docenia ogromny wysiłek włożony w dekarbonizację.

Wciąż kluczowe są dwa parametry: lokalizacja i cena. W zależności od zasobności portfela klienta, jeden z nich jest na pierwszym miejscu, ale nikt nie kieruje się śladem węglowym przy wyborze nowego mieszkania – odpowiedział Pan Dariusz Pawlukowicz. – Brakuje działań edukacyjnych, które pozwolą konsumentom czytać informacje na temat niskoemisyjności budynków.

Zdaniem debatujących taka edukacja jest ważna m.in. w kontekście tego, że ok. 70% śladu węglowego budynku powstaje w okresie jego eksploatacji. Upowszechnienie świadomości w tym zakresie mogłoby pomóc w popularyzacji zrównoważonych rozwiązań wśród konsumentów – również z pobudek ekonomicznych. Cieszyć może natomiast zauważany wzrost zainteresowania i zaangażowania pracowników na różnych szczeblach organizacji tematem wpływu na klimat.

Kolejną poruszoną kwestią była konkurencyjność – zarówno polskich przedsiębiorstw, jak i europejskich gospodarek – na świecie. Istotną rolę odgrywa tu lobbing importerów. Według panelistów musi on zostać powstrzymany, aby lokalne przedsiębiorstwa miały szansę się rozwijać. Taka polityka zresztą nie tylko zwiększyłaby konkurencyjność rodzimych producentów, ale także spełniała oczekiwania większości społeczeństwa.

Wśród panelistów istniała zgodność, że chociaż regulacji jest zbyt wiele, to wspierają one realizację istotnych celów. Przeważał również pozytywny stosunek do raportowania ESG, choć pojawiały się uwagi i wątpliwości dotyczące samej struktury raportowania i płynącej z niego wartości dla przedsiębiorstw i jego partnerów.

Pan Andrzej Losor podsumował dyskusję oceniając właśnie korzyści płynące z wprowadzania ESG w przedsiębiorstwie. – Pamiętajmy, że kultura organizacyjna jest aktywem – buduje się w ten sposób przewagę konkurencyjną. Szczególnie w konkurencji o wartościowe talenty i przyszłość organizacji. Motywacja bierze się ze zrozumienia celu. Jeśli wytłumaczymy, czemu służyć mają cele Zielonego Ładu, wówczas uzyskamy akceptację społeczną.

Panel poprowadził Pan Łukasz Marcinkiewicz – Country Manager Poland, Hill International. W dyskusji uczestniczyli: Pan Janusz Komurkiewicz – Członek Zarządu ds. Marketingu, FAKRO, Pan Maciej Korbasiewicz – Prezes Zarządu, Bolix, Pan Andrzej Losor – Członek Zarządu, Heidelberg Materials Polska, Pan Dariusz Pawlukowicz – Wiceprezes Zarządu, ROBYG, Pan Michał Siembab – Radca Prawny, Partner, GKR Legal, oraz Pan Adam Targowski – Group Head of ESG, CTP.

Nagranie z panelu można obejrzeć tutaj.

Przeczytaj również: Odnawialna, różnorodna, bezpieczna, tania – jakiej energii potrzebuje Europa?

Last Updated on 24 czerwca, 2025 by Samir Malki