Ład Korporacyjny a ESG

Ład Korporacyjny a ESG

Ekspert: Mariusz Witkun, Owner Trebbi Polska

Litera G ze słynnego akronimu ESG to nic innego, jak zarządzanie. Zarządzanie na poziomie operacyjnym, w konsekwencji sformalizowane w kierunku polityki zarządczej. To aspekt, który łączy w jednolitą spójną całość wszystkie starania związane ze zrównoważonym rozwojem. Klamra, spinająca formułowane w Strategii Zrównoważonego Rozwoju firmy działania, mające na celu transformację biznesu tak, aby nie wyrządzał szkód i wspierał realne działania na rzecz poprawy naszego środowiska, naszych społeczności i naszego życia.

Patrząc na dane obrazujące zrozumienie dla ESG wśród firm, nie można się oprzeć wrażeniu, że to, co firmy winny robić, jeszcze długo nie będzie realizowane. Mając doświadczenie w relacjach z firmami z sektora MŚP widzimy, że świadomość nadchodzących wyzwań i regulacji jest bardzo niska.

Kultura korporacyjna

To podstawa wszelkich działań. Regulacje wewnętrzne biznesu, opisujące ramy jego prowadzenia, wpływ naszych decyzji na rzeczywistość, powinny być podstawą dobrze przygotowanej Strategii Zrównoważonego Rozwoju.
Do elementów kultury korporacyjnej należą zarówno kodeksy etyki i postępowania w biznesie, jak i polityki dotyczące identyfikacji i oceny istotnych wpływów, ryzyk i szans związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie należy przy tym zapominać, że te dokumenty powinny ukazywać sposoby zarządzania tymi oddziaływaniami, sposoby sprawdzania możliwości z nimi związanych oraz pokazania działań remediacyjnych dla poszczególnych przypadków.

Ochrona sygnalistów

Wątek praktycznie nieznany wśród mniejszych organizacji, niepopularny, a już wymagany prawem europejskim i zaimplementowany do prawa polskiego.
Aby skutecznie chronić sygnalistów, organizacje powinny wdrożyć kilka kluczowych elementów. Podstawą jest anonimowość zgłoszeń. Umożliwienie zgłaszania nieprawidłowości w sposób anonimowy to wyzwanie w organizacjach, które dotąd tego nie realizowały. Może to być realizowane przez dedykowane platformy internetowe lub infolinie, które gwarantują poufność. Niestety, poziom zaufania jest różny i na ogół to, co jest organizowane przez firmy bywa mało skuteczne. Warto też opracować procedury zgłaszania, które jasno opisują, jak zgłaszać nieprawidłowości, co powinno być zgłaszane oraz jakie kroki będą podjęte w odpowiedzi na zgłoszenia.

Kolejnym elementem są szkolenia dla pracowników. Pracownicy powinni być świadomi swoich praw oraz dostępnych środków.

Wśród polityki ochrony sygnalistów musi też znaleźć się ochrona przed odwetem. Na ogół są to przepisy i polityki, które jasno określają, że żadne działania odwetowe wobec sygnalistów nie będą tolerowane. Powinny być również ustanowione procedury zgłaszania przypadków odwetowych.
To wszystko musi być mierzalne. Regularne monitorowanie zgłoszeń oraz raportowanie wyników do zarządu jest podstawą, aby zapewnić, że procesy są skuteczne, i że sygnaliści są odpowiednio chronieni.
Wiele organizacji, które wdrożyły systemy ochrony sygnalistów, doświadczyło pozytywnych zmian w kulturze organizacyjnej. Przykładowo, firmy z sektora finansowego, które przyjęły takie polityki, zauważyły wzrost liczby zgłoszeń dotyczących nieprawidłowości, co pozwoliło na szybsze ich rozwiązywanie i poprawę standardów etycznych.
Ochrona sygnalistów jest niezbędnym elementem etyki w biznesie oraz zrównoważonego zarządzania. Firmy, które aktywnie wspierają sygnalistów, nie tylko chronią swoje interesy, ale także przyczyniają się do budowy bardziej przejrzystego i odpowiedzialnego środowiska pracy. Wdrożenie skutecznych polityk ochrony sygnalistów powinno być priorytetem dla każdej organizacji dążącej do zrównoważonego rozwoju i etycznego postępowania.

Zarządzanie relacjami z dostawcami

Zarządzanie relacjami z dostawcami jest kluczowym aspektem strategii biznesowej, który ma znaczący wpływ na sukces organizacji. W dzisiejszym złożonym świecie biznesu, firmy muszą podejść do tego zagadnienia holistycznie, uwzględniając nie tylko czynniki ekonomiczne, ale również społeczne i środowiskowe.
Firmy powinny oceniać dostawców pod kątem ich wpływu na środowisko. Na przykład, dostawcy, którzy stosują zrównoważone praktyki produkcyjne, takie jak wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii czy ograniczanie odpadów, są bardziej pożądani. Przykładowo, firma IKEA współpracuje z dostawcami, którzy stosują materiały pochodzące z recyklingu oraz prowadzą odpowiedzialne zarządzanie lasami.
Zamawiający usługi czy produkty powinni też kłaść silny nacisk na to, jak dostawcy traktują swoich pracowników oraz jakie stosują praktyki w zakresie różnorodności i włączenia społecznego. Przykładem mogą być duże firmy z obszaru FMCG, które w swoich kryteriach wyboru dostawców zwracają uwagę na warunki pracy oraz przestrzeganie praw człowieka.
Przejrzystość i etyka w zarządzaniu to kluczowe aspekty, które powinny być monitorowane. Firmy powinny wybierać dostawców, którzy stosują dobre praktyki zarządzania, takie jak odpowiednie raportowanie finansowe i przestrzeganie przepisów prawnych. Przekłada się to m.in. na polityki płatnicze, transparentność procesów czy jednoznaczne procedury zamówień, współpracy i rozliczeń. Niestety, z rynku płynie dużo przykładów niestosownych zachowań, braku poszanowania mniejszych partnerów i pomijania zaprojektowanych procedur.
Firmy mogą wprowadzić zasady, które nakładają obowiązek płacenia dostawcom w określonym terminie, na przykład w ciągu 30 dni od daty wystawienia faktury. Dodatkowo, w przypadku wcześniejszej płatności, mogą oferować rabaty, co zachęca dostawców do szybszego dostarczania towarów i usług. Ważny element to również transparentność procesu – wdrożenie systemu, który pozwala dostawcom na śledzenie statusu płatności może pomóc w budowaniu zaufania i przejrzystości.

Zaangażowanie w wywieranie wpływu politycznego, w tym lobbing

W tym przypadku regulator wprowadził wymóg ujednolicenia i wskazania relacji, jakie firmy mają ze światem polityki. Jest to temat delikatny, który według nowych standardów powinien być bardziej transparenty i czytelny. Ustrukturyzowanie takiej relacji powinno pokazywać jednolitość przekazu dostarczanego do polityków. Nacisk musi być położony na jednoznaczne i jasne zasady, jakie mają być stosowane wobec podmiotów zewnętrznych.

Zapewnienie dobrostanu zwierząt

Niektóre organizacje wymagają wprowadzenia dodatkowej polityki związanej z dobrostanem zwierząt. Wytyczne taksonomiczne wymagają, aby produkcja zwierzęca odbywała się w poszanowaniu etycznych wartości wobec zwierząt i dlatego jest to też koniecznym elementem polityki zarządczej niektórych firm sektorowych.

Unikanie łapownictwa i korupcji

Unikanie łapownictwa i korupcji jest kluczowym elementem strategii etycznego zarządzania w każdej organizacji. Wprowadzenie skutecznych polityk zapobiegających tym zjawiskom wymaga systematycznego podejścia oraz zaangażowania wszystkich pracowników.
Pierwszym krokiem w zapobieganiu korupcji jest skuteczna komunikacja polityk antykorupcyjnych w organizacji. Właściwe grupy pracowników, w tym menedżerowie, zespoły sprzedażowe oraz dział zakupów, powinny być regularnie informowane o obowiązujących zasadach i procedurach. Szkolenia dotyczące etyki i zapobiegania korupcji powinny być integralną częścią programu rozwoju zawodowego. Pracownicy powinni znać konsekwencje nieprzestrzegania polityki oraz być świadomi, jak zgłaszać podejrzane sytuacje.
Organizacje powinny regularnie analizować, które obszary działalności są najbardziej narażone na ryzyko. Dzięki temu można zidentyfikować potencjalne punkty krytyczne i wdrożyć odpowiednie środki zaradcze.
Ważnym elementem systemu przeciwdziałania korupcji jest powołanie niezależnej komisji, która będzie odpowiedzialna za badanie wszelkich zarzutów lub incydentów. Tego rodzaju komisja powinna składać się z osób, które nie mają bezpośredniego związku z badanymi sprawami, co zapewnia obiektywizm i przejrzystość działań. Taka komisja powinna mieć uprawnienia do prowadzenia dochodzeń oraz rekomendowania działań naprawczych.
Ostatnim, ale nie mniej ważnym krokiem, jest raportowanie wyników dochodzeń wewnętrznych do odpowiednich organów spółki. Regularne raportowanie wyników dochodzeń i analiz dotyczących korupcji jest kluczowe dla skuteczności wprowadzonych polityk oraz zapewnienia, że zarząd jest świadomy aktualnych zagrożeń. Takie działania nie tylko zwiększają przejrzystość, ale także budują zaufanie wśród pracowników i interesariuszy.

Praktyki Spółek Notowanych – Kodeks Corporate Governance

Dobre Praktyki Spółek Notowanych to zbiór zasad dotyczących ładu korporacyjnego, który ma na celu zapewnienie wysokich standardów zarządzania w spółkach notowanych na Głównym Rynku Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (GPW). Kodeks jest redagowany przez Komitet ds. Ładu Korporacyjnego i uchwalany przez Radę Giełdy, co nadaje mu formalnego charakter i wzmacnia jego wiarygodność.
Spółki notowane na GPW nie są zobowiązane do bezwzględnego stosowania zasad zawartych w Kodeksie. Zamiast tego, wprowadza się zasadę „comply or explain”, która wymaga od spółek ujawnienia, które zasady nie są stosowane, zarówno w przypadku trwałych, jak i incydentalnych odstępstw. Wymaga to od zarządów i rad nadzorczych nie tylko zrozumienia zasad, ale także odpowiedzialności za ich implementację. Gdy spółka zdecyduje się na odstąpienie od którejś z zasad, musi dostarczyć wyjaśnienie przyczyn takiej decyzji, co zwiększa transparentność i pozwala inwestorom na dokonanie świadomego wyboru.
Od momentu wprowadzenia pierwszej wersji Dobrych Praktyk w 2002 roku, zasady te były systematycznie aktualizowane, aby dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych oraz oczekiwań inwestorów. W 2021 roku w życie weszły nowe Dobre Praktyki, które po raz pierwszy wprowadziły termin „ESG” (Environmental, Social, Governance) do polskiego ładu korporacyjnego. To znaczące posunięcie uwzględnia rosnącą potrzebę firm do integracji kwestii środowiskowych, społecznych i zarządczych w swojej strategii. Kluczowe zmiany wprowadzone w 2021 roku obejmują:
• Zobowiązanie spółek do identyfikacji i zarządzania ryzykiem związanym z ESG, co ma na celu minimalizowanie negatywnego wpływu na otoczenie oraz społeczeństwo.
• Obowiązek raportowania swoich działań związanych z ESG w sposób przejrzysty, co umożliwia inwestorom oraz interesariuszom lepsze zrozumienie wpływu ich działalności na środowisko i społeczność.
• Zachęcanie spółek do angażowania się w dialog z interesariuszami, co sprzyja lepszemu zrozumieniu ich potrzeb oraz oczekiwań.
• Wprowadzanie zasad dotyczących zrównoważonego rozwoju do strategii firm, co przyczynia się do długofalowego wzrostu i odpowiedzialnego zarządzania zasobami.
Zmiany z 2021 roku odzwierciedlają rosnące znaczenie zrównoważonego rozwoju w strategiach biznesowych. Dzięki zasadzie „comply or explain”, spółki mają możliwość dostosowania się do najlepszych praktyk, jednocześnie pozostając odpowiedzialne wobec swoich interesariuszy.
W podsumowaniu należy stwierdzić, że rosnące wymogi stawiają nowe wyzwania przed zarządami firm. Jednocześnie daje to przestrzeń do zbudowania przewagi konkurencyjnej. Będzie to milowy krok w kierunku nowych, istotnych zasad ładu korporacyjnego w bardziej zrównoważonym świecie. Podstawowe wyzwanie na dziś to chęć wykonania tej pracy i zaimplementowania do swoich organizacji powyższych wytycznych. Jest to o tyle istotne, że nawet ci, którzy by chcieli pominąć ten zakres działalności, spotkają się wkrótce z brakiem możliwości ominięcia tych regulacji.


Przeczytaj także: Zarządzanie różnorodnością pokoleniową w kontekście zdrowia pracowników – klucz do ich zaangażowania

Last Updated on 29 stycznia, 2025 by Elżbieta Wieleba

TAGS